Gottfried (1819-90)
pisarz niemieckojęzycznej Szwajcarii; wybitny reprezentant nurtu realizmu mieszczańskiego; największą sławę zdobyła nawiązująca do Goethego powieść edukacyjna Zielony Henryk przedstawiająca proces formowania się osobowości jednostki na tle przeobrażeń społecznych, gospodarczych, obyczajowych i kulturalnych Szwajcarii; znakomite cykle nowelistyczne (Ludzie z Seldwili, Nowele zurychskie, Epigram); K., któremu nigdy nie udało się znaleźć szczęścia w związku rodzinnym, był mistrzem w portretowaniu osobowości kobiecych. Oprócz prozy tworzył także poezję, która stawała się często inspiracją dla dzieł muzycznych (J. Brahms, A. Schönberg); wiersz Na cześć ojczyzny został narodowym hymnem Szwajcarii; K. był gorącym zwolennikiem pol. walki narodowowyzwoleńczej (przewodniczył m.in. komitetowi na rzecz pomocy powstańcom 1863, wiersze o walczącej Polsce).