Alessandro (1785-1873)
pisarz włoski, gł. teoretyk i przedstawiciel romantyzmu w Włoszech; osią jego estetyki było przekonanie o ścisłym związku literatury z historią; pisarz nie powinien zmyślać zdarzeń, ale je interpretować, starać się odtworzyć życie wewn. stanowiące podstawę działań bohaterów literackich; dzięki temu literatura staje się niezbędnym uzupełnieniem historii. W tym duchu napisał swoją najważniejszą powieść Narzeczeni (pierwsza redakcja 1827), w której romansowe perypetie pary wieśniaków, Renza i Łucji, stały się pretekstem do przedstawienia panoramy społeczeństwa włoskiego XVII w. i jego walki z hiszp. okupantami; choć pod adresem tej powieści formułowany bywa zarzut nadmiernego moralizatorstwa, jako całość stanowi niesłychanie sugestywny fresk historyczny, po który do dziś chętnie sięgają czytelnicy (a także filmowcy). Nadto dramaty hist. (Hrabia Carmagnola, Adelchi) i poezje (Hymny święte), które jednak nigdy aż takiej popularności jak Narzeczeni nie zdobyły.
- Manzoni Alessandro, (1785-1873)
- SAPEGNO, Natalino (1901-89)
- Narzeczeni, (1827-42)