określenie przyjęte w historii lit. hiszp. dla grupy poetów, 1927 organizatorów obchodów 300. rocznicy śmierci L. de Gongory, którego barokowa poetyka (gongoryzm) była do tego czasu uważana za przykład złego gustu; najbardziej znanym poetą tej grupy był F. García Lorca, inni to D. Alonso, L. Cernuda, R. Alberti, J. Guillén, P. Salinas, V. Aleíxandre y Merlo (Nobel 1977) i G. Diego; ob. uważa się, że najbardziej charakterystyczne dla nich było nie tyle odwołanie się do baroku, ile połączenie impulsów surrealizmu i poezji ludowej.
SALINAS, DIEGO Gerardo, ALBERTI Rafael, ALEIXANDRE Y MERLO Vincente
- CYBULSKI Zbigniew, (1927-67)
- ŁOMNICKI, Tadeusz (1927-92)
- Kwiatkowski Jerzy, (1927-86)