Friedrich (1772-1829)
brat Augusta Wilhelma, pisarz, filozof, teoretyk i krytyk sztuki; studiował w Getyndze i Lipsku, 1796 przyjechał do Jeny, gdzie zbliżył się do romantyków (Novalisa, Fichtego, Schellinga); 1808 przeszedł na katolicyzm, co stało się przyczyną rozdźwięków z bratem, przeniósł się wtedy do Wiednia i jako sekretarz kancelarii dworskiej brał udział w pracach Kongresu Wiedeńskiego. S. zainaugurował kierunek filozoficzny w badaniach lit. przeciwstawiając się biografizmowi tradycyjnej filologii; zakwestionował sztywne podziały gatunkowe uznając poezję za pojęcie nadrzędne, obejmujące wszystkie gat. lit., poezji nadawał walor filozoficzny, utożsamiając ją z nauką i religią; głosił, że to, co istotne, poznać można jedynie przez symbol i domagał się świadomego ustanowienia nowej mitologii, która miała być systemem powiązań symboli umożliwiającym zrozumienie świata historii i natury. Był kodyfikatorem romantyzmu formułując pojęcie ironii jako wyrazu przekroczenia samego siebie; zgodnie z postulatami S. "książka romantyczna" ma preferować to, co osobliwe, łączyć powagę i groteskę, ironię, fantazję i oryginalność humoru, a przez swe bogactwo sprzyjać doskonaleniu człowieka; pojęcia romantyzmu używał S. w znaczeniu pozaczasowym i odnajdywał go u pisarzy dawnych, np. Szekspira i Homera. Gł. dzieła; Gesprach über die Poesie, Geschichte der alten und neuen Literatur, Philosophie des Lebens, Vorlesungen zur Philosophie der Geschichte, Von der Sprache und Weisheit der Indier oraz będąca manifestem romantycznej miłości powieść Lucinde.
- SCHLEGEL, August Wilhelm (1767-1845)...
- Schlegel Friedrich, (1772-1829)
- Schlegel August Wilhelm, (1767-1845)