(między 1250 a 1260-1318)
malarz wł., twórca szkoły malarstwa gotyckiego w Sienie; prawdopodobnie kształcił się na wzorach Cimabue. Z całej jego twórczości udokumentowano pochodzenie 2 obrazów tablicowych: ołtarza głównego w S. Maria Novella we Florencji i Maesty - gł. ołtarza w katedrze w Sienie; przypisuje mu się Madonnę Rucellai, inne madonny oraz witraże w absydzie katedry w Sienie. Tworzył dzieła realistyczne w konwencji bizantyjskiej, w jego obrazach są też elementy franc. gotyku; charakteryzuje je wnilkliwa obserwacja ludzkich gestów i zachowań, ekspresja postaci, duża dekoracyjność.
GOTYK, MARTINI
- WŁOSKA SZTUKA, najstarsze przejawy twórczej...