(ok. 1266-1335)
włoski malarz i architekt; stworzył podstawy wł. tradycji malarskiej przezwyciężając wpływy grecko-bizantyjskie. Miał ogromny wpływ na ukształtowanie się we Włoszech sztuki odrodzenia, wprowadził odmienne sposoby przedstawiania bryły i przestrzeni, nowe środki wyrazu i ujęcie tematu. Prawdopodobnie uczeń Cimabuego; działał w Asyżu, Padwie i Florencji. Znany jest jego Krucyfiks z ok. 1293-1300, w którym ciało Chrystusa jest organiczno-plastycznie modelowane, a nie - jak wcześniej przedstawiano (np. Cimabue) - całkowicie odrealnione. Malował gł. freski, do arcydzieł należą: freski w kaplicy rodziny Scrovengnich w kośc. Sta Maria dell'Arena w Padwie, w kaplicach rodzin Bardich i Peruzzich w kośc. S. Croce we Florencji, w kośc. św. Franciszka w Asyżu. G. posługiwał się już trójwymiarową perspektywą (choć jeszcze niezbyt konsekwentnie), modelunkiem światłocieniowym, jego postacie są doskonale wkomponowane w pejzaż, gestami wyrażają bogactwo ludzkich przeżyć. Jako architekt zaprojektował dzwonnicę katedry florenckiej.
SCROVEGNICH, GADDI
- Giotto di Bondone, (1266-1337)
- Giotto di Bondone, (ok. 1266-1337)
- gotyk, (niem. Gotik, od Gothi...