(1266-1337)
wł. malarz i architekt wczesnego renesansu; twórca, który dokonał rewolucyjnych przemian w sztuce okresu prerenesansowego; pierwszy nawiązywał do starożytnej koncepcji człowieka jako centrum wszechświata. Nie zrywając ze sztuką średniowiecza, wykorzystując ją (motywy biblijne i z życia świętych), przełamał kanon "płaskiego" malarstwa bizantyjskiego na rzecz bryłowego plastycznego przedstawienia postaci. Czerpał inspiracje ze wzorów dynamicznej rzeźby gotyckiej i z dzieł swych poprzedników; wpisywał tematy rel. w świat sobie współczesny z bogactwem krajobrazu, architektury, detali; kolor o niezwykłej świetlistości przynależy do koncepcji stylist. dzieła. Najważniejsze dzieła G. to freski w kaplicach kościoła Santa Croce we Florencji oraz Kaplicy Scrovegnich, Krucyfiks w kościele Santa Maria Novella w Padwie oraz dzieła w Asyżu i Rzymie.
- Giotto di Bondone, (ok. 1266-1337)
- GIOTTO DI BONDONE, (ok. 1266-1335)
- gotyk, (niem. Gotik, od Gothi...