Hugo van der (ok. 1440-82)
malarz niderlandzki, przedstawiciel późnego gotyku; związany z Gandawą, 1474-76 był tam dziekanem gildii malarskiej. Gł. dzieło: tryptyk Portinarich, ze środkową tablicą Adoracja Dzieciątka i skrzydłami pokazującymi rodzinę fundatora T. Portinariego pod opieką świętych; ołtarz wielkich jak na malarstwo niderlandzkie rozmiarów (249 x 574 cm), obecnie w Uffizi, Florencja. Inne dzieła: dyptyk Grzech pierworodny i Opłakiwanie Chrystusa, Pokłon pasterzy, Zaśnięcie Marii, Pokłon Trzech Króli (zw. też ołtarzem Monforte). Charakterystyczną cechą prac G. jest ekspresja postaci, kontrasty walorowe i dramatyzm nastroju; precyzję rysunku łączy z wnikliwą analizą materii każdego przedmiotu, a realizm z dążeniem do piękna i nastrojowości. Twórczość G. oddziałała nie tylko na sztukę niderlandzką, ale też na malarstwo włoskie i niemieckie. Historia jego życia jest znana tylko fragmentarycznie. Wiadomo, że 1475 wstąpił do wspólnoty augustianów Roodeclooster w okolicach Brugii; pod koniec życia cierpiał na depresję, co zaznaczyło się w jego ostatnich pracach.