Henri Julien, zw. Celnikiem (1844-1910)
malarz franc., prymitywista; urzędnik celny w Paryżu, po przejściu na emeryturę zaczął malować, zarabiał też na życie nauką gry na skrzypcach; w dziedzinie malarstwa samouk, odkryty 1886 m.in. przez P. Signaca i M. Luce'a zaczął wystawiać swoje prace w Salonie Niezależnych. Malował pełne ciepłego humoru sceny rodzajowe, portrety (Autoportret, Apollinaire i jego muzy), wizje wzięte jakby ze świata marzeń lub snu, często z wątkami egzotycznymi (Głodny lew, Marzenie, Zaklinaczka wężów, Puszcza z zachodzącym słońcem); dbał o szczegóły i staranność wykończenia obrazu; jego obrazy utrzymane są w duchu naiwnego realizmu, w żywych, ale harmonijnie dobranych barwach. Szczyt powodzenia osiągnął pod koniec życia, jego twórczością zainteresowali się artyści paryskiej awangardy, m.in. P. Picasso, G. Apollinaire, A. Jarry, M. Jacob.
PRYMITYWIZM, MONTMARTRE, CELNIK