dzielnica Paryża usytuowana w płn., części miasta, na wzgórzu o tej samej nazwie; wg podań miejsce śmierci męczeńskiej św. Dionizego, pierwszego biskupa Paryża; pod koniec XI w. na szczycie zał. klasztor Benedyktynek, zniszczony w czasie rewolucji; do końca XIX w. M. zachował wiejski charakter; od momentu przyłączenia do Paryża stoki wzgórza pokryły uliczki z gęstą, raczej tandetną zabudową; 1894-1904 wzniesiono na szczycie wielką eklektyczną bazylikę Sacré-Coeur; od 2. poł. XIX w. M. był ulubionym miejscem działalności artystycznej cyganerii paryskiej; osiedlali się tu malarze (m.in. A. Renoir, H. Toulouse-Lautrec, V. van Gogh, S. Valadon, M. Utrillo, także prymitywista H. Rousseau; w słynnej kamieniczce Bateau-Lavoir mieszkała grupa artystów skupionych wokół P. Picassa; z M. byli związani kompozytorzy (H. Berlioz, F. Chopin, F. Liszt), pisarze i poeci (P. Verlaine); powstawały liczne kawiarnie, winiarnie, restauracje, teatrzyki i kabarety (Chat-Noir, Au Lapin Agile, Mirliton, Moulin Rouge, Divan Japonais); ludowe bale odbywały się w Moulin de la Galette - tancbudzie ulokowanej przy dwóch wiatrakach; przed I woj. świat. większość artystów przeniosła się na Montparnasse, a M. stał się dzielnicą rozrywkową i atrakcją turystyczną.
DIONIZY, SACRÉ-COEUR, CARCO Francis, OLESZCZYŃSKI, PARYŻ, BATEAU-LAVOIR, Le, PATACHOU, PASCIN, TOULOUSE-LAUTREC, GRAND-GUIGNOL
- DORGELS Roland, wła?c. R. Lecavelé...
- KINO, pojęcie obejmujące...
- DIONIZY, (?-ok. 258)