Ferdynand (1870-1936)
malarz, rysownik i scenograf; wychowanek akad. petersburskiej, uczeń I.I. Szyszkina i A.I. Kuindżego; prof. Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie, krakowskiej ASP; animator życia artystycznego i współorganizator Wydziału Sztuk Pięknych Uniw. Wileńskiego; autor scenografii (m.in. Lilla Weneda, Książę Niezłomny, Balladyna J. Słowackiego, Wesele i Noc listopadowa St. Wyspiańskiego); w młodości tworzył ekspresyjne pejzaże (Młyn), później malował zabytki Wileńszczyzny; obrazy jego cechuje patetyczna ekspresja, niekiedy symbolizm (Ziemia) lub liryzm i bajeczność (Zimowa bajka).
SECESJA, POLSKA. SZTUKA. MODERNIZM, MŁODA POLSKA
- Skarbek Fryderyk, (1792-1866)
- walterskotyzm, zbiór cech europ. powieści...
- FLUOROFORTA, technika graficzna należąca...