Piotr (1800-55)
malarz, przedstawiciel romantyzmu, jeden z najwybitniejszych polskich artystów XIX w., ceniony też za granicą. Od dziecka przejawiał uzdolnienia plastyczne i muzyczne, studiował jednak fizykę, mineralogię i prawo na UJ, a w Getyndze górnictwo, hutnictwo i języki orientalne; malarstwa uczył się prywatnie w Krakowie, potem w Paryżu; od 1823 pracował jako urzędnik Komisji Przychodów i Skarbu rządu Królestwa Polskiego (organizował pol. hutnictwo); w czasie powstania listopadowego kierował produkcją broni dla wojsk polskich. W początkowym, amatorskim okresie tworzył rysunki i akwarele pod wpływem A. Orłowskiego i C.J. Verneta; po upadku powstania wyjechał do Paryża, tam w wyniku studiów w pracowni N.T. Charleta, a gł. dzieł mistrzów oglądanych w Luwrze, rozwinął w pełni swój talent; 1832-35 powstało w Paryżu wiele jego obrazów, akwarel i rysunków przedstawiających jeźdźców, konie, sceny z bitew napoleońskich, portrety Napoleona I, a także żołnierzy i oficerów powstania listopadowego; tę tematykę kontynuuje po powrocie do kraju (Bitwa pod Somosierrą, Defilada przed Napoleonem, Generał Dwernicki na czele 2 Pułku Ułanów, seria Błękitnych huzarów, liczne portrety konne: Napoleon na koniu, Stefan Czarniecki, Amazonka, Portret córki Celiny na koniu, Błękitny chłopiec); z czasem malował lub rysował coraz więcej portretów: dzieci artysty, chłopów (Seńko, Portret chłopa w kapeluszu). M. z niezwykłą swobodą posługiwał się tak techniką olejną, jak i akwarelą, był znakomitym rysownikiem; portrety odznaczają się wyjątkową wnikliwością psychologiczną. Prac nie wystawiał i nie sprzedawał; po 1837 zajmował się administrowaniem rodzinnych majątków w Przemyskiem, stamtąd pochodzą trafnie uchwycone sceny (Stajenny kiełzający perszerony, Konie ciągnące wóz, Upadek z konia, Targ na konie). Po Wiośnie Ludów przyjmuje stanowisko prezesa Rady Administracyjnej Krakowa (wcielonego do Austrii), od 1854 jest prezesem Tow. Rolniczego Galicji Zach. Spuścizna artyst. M. liczy sto kilkadziesiąt obrazów olejnych, setki akwarel i rysunków.
ROMANTYZMU SZTUKA, POLSKA. SZTUKA. SZTUKA DRUGIEJ POŁOWY XIX W.
- MICHAŁOWSKI, Janusz (ur. 1937)
- MICHAŁOWSKI, Kazimierz (1901-81)
- Michałowski Piotr, (1800-55)