Zbigniew (1885-1958)
malarz, rzeźbiarz, scenograf, współzał. awangardowej grupy Formiści, prof. malarstwa uniw. w Wilnie i ASP w Krakowie; studia w Kijowie i Krakowie ASP (u T. Axentowicza i J. Malczewskiego); w początkowym okresie tworzył pod wpływem kubizmu; w czasie I woj. świat. w Zakopanem zajmował się scenografią, tworzył też rzeźby o uogólnionych i kontrastowych formach; duży wpływ na jego późniejszą, formistyczną twórczość wywarła góralska sztuka ludowa; po rozpadzie Formistów zwrócił się 1922 ku koloryzmowi; liczne portrety (Portret żony, Portret architekta Wasilkowskiego), kompozycje figuralne (Chłopcy z koszem i owocami), pejzaże, martwe natury (Martwa natura z karafkami); malarstwo ścienne (plafony dla zamku na ), rzeźby (m.in. projekt pomnika Mickiewicza dla Wilna).
WRÓBLEWSKI, PRONASZKO, POLSKA. SZTUKA. OKRES MIĘDZYWOJENNY, POLSKA. SZTUKA. OKRES MIĘDZYWOJENNY, POLSKA. SZTUKA. MODERNIZM, MŁODA POLSKA, KANTOR
- PRONASZKO, Andrzej (1888-1961)
- Pronaszko Andrzej, (1888-1961)
- Pronaszko Zbigniew, (1885-1958)