Józef (1833-76)
malarz, wybitny przedstawiciel pol. malarstwa krajobrazowo-rodzajowego XIX w.; należał do grupy malarzy skupionych wokół W. Gersona i M. Olszyńskiego, głoszącej program narodowej szkoły malarstwa polskiego; odbywał z nimi wędrówki po ziemi sandomierskiej, kieleckiej i krakowskiej, przywożąc studialne szkice do realistycznych pejzaży i scen rodzajowych; 1860 jako stypendysta wyjechał do Paryża, tam poznał twórczość barbizończyków; pod ich wpływem wprowadził więcej światła do swoich obrazów, zintensyfikował kolory; we Francji, gdzie pozostał do końca życia, malował obrazy o tematyce polskiej, dwukrotnie przyjeżdżając do kraju (1866 i 1868) po tematy do nowych obrazów (W parku, Odpoczynek oracza, Pogrzeb chłopski, Bydło schodzące do wodopoju).
OLSZYŃSKI, REALIZM
- BRESLAUER Christian, (1802-82)
- BARBIZOŃCZYCY, Barbizońska Szkoła
- ludowość wliteraturze, program estetyczny głoszący...