(franc. tache = plama) nurt w malarstwie abstrakcji niegeometrycznej wykazujący duże pokrewieństwa z informelem i amer. ekspresjonizmem abstrakcyjnym; rozwinął się po II woj. świat. w Europie, zwł. we Francji; polega na tworzeniu kompozycji malarskich żywiołowo i spontanicznie, za pomocą niekontrolowanych gestów, dopuszczających przypadkowe rozstrzygnięcia; obrazy składają się z bezkształtnych plam, które powstają w wyniku rozchlapania farby, jej ściekania, rozpryskiwania itp. działań artysty; to jednak nie sam przypadek decyduje o kształcie dzieła (jak np. w automatyzmie), gdyż twórca przez nachylenie płótna czy inne zabiegi (np. jazda rowerem po płótnie) decyduje w pewnym stopniu o efekcie końcowym; gł. przedstawiciele: G. Mathieu, J.P. Riopelle, H. Hartung, w Polsce - T. Kantor.
- abstrakcyjna sztuka, w najszerszym znaczeniu...
- informel, (franc.)
- WOLS, właśc. Alfred Otto...