Stanisław (1905-88)
malarz, syn Wawrzyńca; prof. i rektor PWSSP w Poznaniu i Gdańsku, red. ; malarstwo sztalugowe wywodzące się z tradycji pol. koloryzmu, w późniejszym okresie oniryczne wizje o poetyckich tytułach, zbliżone do surrealizmu, inspirowane często tradycją śródziemnomorską (Nagłe przebudzenie o świcie); zajmował się malarstwem ściennym (m.in. kośc. św. Jana w Poznaniu), witrażem i scenografią (współpraca z teatrami w Warszawie i Krakowie).