Aleksandr K. (1865-1936)
rosyjski kompozytor, pedagog i dyrygent, uczeń M. Bałakiriewa i N. Rimskiego-Korsakowa; wiele podróżował z koncertami po Europie i Afryce; od 1899 prof. konserwatorium w Petersburgu (jego uczniem był m.in. D. Szostakowicz); od 1928 na emigracji. Twórczość G. kształtowała się pod wpływem kręgu Potężnej Gromadki, później włączając w siebie elementy stylu P. Czajkowskiego oraz neoklasycyzmu; ważniejsze kompozycje: 8 symfonii, poematy i fantazje symfoniczne (m.in. Stienka Razin, Morze, Kreml), koncerty na skrzypce, fortepian, wiolonczelę, saksofon, kwartety smyczkowe, balety (m.in. Rajmonda, Pory roku), sonaty fortepianowe, miniatury organowe, pieśni.
- FORTEPIANOWA MUZYKA, jej rozwój wiąże się...
- BORODIN Aleksandr P., (1833-87)
- DIAGILEW Siergiej P., (1872-1929)