(muz.)
zastąpienie dźwięku podstawowego melodii grupą dźwięków, przeważnie o drobnej wartości rytmicznej; o. opisuje dźwięk główny tak, by nuta ornamentowa zachowywała znaczenie melodyczne, zaś ornamentowana melodia nie traciła swego konturu.
(muz.)
zastąpienie dźwięku podstawowego melodii grupą dźwięków, przeważnie o drobnej wartości rytmicznej; o. opisuje dźwięk główny tak, by nuta ornamentowa zachowywała znaczenie melodyczne, zaś ornamentowana melodia nie traciła swego konturu.