także Felsztyńczyk, Felstiniensis (między 1480 a 1490-po 1543)
kompozytor, teoretyk muzyki; duchowny kat.; studiował (być może teologię) na Akad. Krakowskiej, po czym piastował szereg godności kościelnych w Felsztynie, Przemyślu i Sanoku; 1536 wydał 6 ksiąg dialogów św. Augustyna poświęconych muzyce (De musica); oryginalne dzieła S. z F. to czterogłosowe motety (najstarszy zabytek polifoniczny w Polsce); autor traktatów dotyczących chorału gregoriańskiego, teorii mensuralnej oraz zasad recytacji tekstów liturgicznych: Opusculum musices mensuralis (adaptacja podręcznika F. Gaffuriusa), Modus regulariter accentuandi lectiones.
POLSKA. MUZYKA PROFESJONALNA, FELSTINIENSIS, FELSZTYŃCZYK
- SEBASTIAN, Pochodzenia greckiego,...
- RENESANS W MUZYCE, według dość powszechnie...