duża (12-20-osobowa) orkiestra jazzowa, podzielona na sekcje: trąbki, saksofony, puzony i instrumenty rytmiczne (fortepian, kontrabas, perkusja, niekiedy gitara); styl gry b.b. polega na wyodrębnieniu wirtuozowskich popisów solowych i partii wykonywanych wspólnie; rozkwit takich zespołów przypadł na lata 30. i 40. (epoka swingu), kiedy działały b.b. C. Basiego, D. Ellingtona, B. Goodmana, G. Millera ob. spotykane rzadko i tworzone gł. do celów sesyjnych.
ŚMIETANA, JAMES, ELLINGTON Duke, SWING