(muz. 2)
okres stylistyczny w historii jazzu, w którym najbardziej charakterystyczne było swingowanie; trwał od ok. 1935 do ok. 1945; najbardziej rozpoznawalny w praktyce wykonawczej big bandów; gł. przedstawiciele tego okresu: Count Basie, Benny Goodman, Duke Ellington, Gene Krupa, Glenn Miller.