Reklama

KONIECZNY

Zygmunt (ur. 1937)

kompozytor, pianista; debiutował w końcu lat 50. w krakowskim kabarecie Piwnica pod Baranami, z którym jest nadal związany; największe sukcesy przyniosła mu współpraca z E. Demarczyk (piosenki do tekstów poetyckich J. Tuwima - Valse Grande Brillante, Tomaszów, M. Białoszewskiego - Karuzela z madonnami, M. Pawlikowskiej Pocałunki, T. Śliwiaka Ta nasza młodość); laureat Studenckiego Festiwalu Festiwalu Piosenki w Krakowie (1962), festiwali w Opolu i Sopocie (1963); autor muzyki teatralnej do spektakli A. Wajdy (Wyzwolenie, Noc listopadowa, Biesy), Dziady i Wyzwolenie K. Swinarskiego, Wiśniowy sad J. Jarockiego w Starym Teatrze w Krakowie, Sztukmistrz z Lublina J. Szurmieja; muzyki filmowej (Lawa Konwickiego, Kaprysy Łazarza Zaorskiego, Lawa Konwickiego, Pogrzeb kartofla, Pornografia Kolskiego); oratoria do wierszy ks. Jana Twardowskiego i Wyspiańskiego. Muzykę traktuje jako dźwiękową interpretację tekstu, używając technik sonorystycznych i repetycyjnych; jego styl kompozycyjny rozwijają m.in. St. Radwan, A. Zarycki, Z. Raj, Z. Preisner, G. Turnau.

Reklama

Powiązane hasła:

DEMARCZYK Ewa, POLSKA. TEATR. PO WOJNIE, PIWNICA POD BARANAMI

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama