rhytm & blues
styl w muzyce rozrywkowej wykorzystujący elementy jazzu; wywodzi się z tradycyjnego "czarnego" bluesa oraz pieśni gospels; w latach 40. termin ten oznaczał szybką muzykę swingową wykonywaną dla przeważnie murzyńskiej klienteli klubów jazzowych ("muzyka rasowa"), później, dzięki dodaniu do tradycyjnego brzmienia big-bandów gitar elektrycznych spopularyzował się wśród białych i uległ komercyjnej ewolucji (Little Richard, Chuck Berry); silnie zrytmizowana i pozbawiona typowych dla "czarnej" muzyki "blue notes" wersja r.& b. dała początek rock'n'rollowi; wykonawcy tego typu muzyki w latach 60. (J. Lee Hooker, M. Waters, B.B. King) wywarli znaczny wpływ na muzykę wykonywaną w bryt. klubach jazzowych, co zapoczątkowało niezwykłą popularność tzw. beatu w W. Brytanii ("The Rolling Stones", "The Beatles", "The Animals"); później r.&b. został wzbogacony o nowe elementy (tzw. psychodelia), przekształcając się w hardrocka i heavy metal (rockowa muzyka); w latach 90. określenie r.&b. jest stosowane w odniesieniu do zespołów uprawiających soul, gospel i styl funky, a więc wobec muzyki nie będącej nowoczesnym jazzem ani rock'n'rollem.
- blues, grać bluesa, rozmawiać...
- BLUES, jedna z podstawowych...
- MOODY BLUES, angielski , zał. 1964...