najstarsze zabytki - wyroby metalowe zdobione plecionką - świadczą o mieszaniu się miejscowych tradycji ze sztuką wikingów (z IX-X w.). Od XI w. po wprowadzeniu chrześcijaństwa rozwijała się sztuka romańska; później gotycka, w której widoczne są wpływy irlandzkie, ang.-normandzkie i istniejące wciąż jeszcze tradycje sztuki wikingów; z tego okresu zachowały się gł. dzieła rzeźbiarskie - drewniane posągi i płaskorzeźby (drzwi z kośc. w Valthófssitadur, XIII w.); nie przetrwały do dziś zabytki architektury gotyckiej, budowane gł. z drewna. Sztukę średniowieczną reprezentują malarstwo miniaturowe (piękne iluminacje rękopisów), hafty (antepedia ołtarzowe i szaty liturgiczne), złotnictwo. Po okresie upadku sztuki (od 2. poł. XVI w.) jej ponowny rozkwit nastąpił w 2. poł. XVIII w. W związku z rozwojem miast powstają kamienne budowle świeckie i sakralne, projektowane gł. przez architektów duńskich (katedra w Hólar). W malarstwie w XIX w. dominuje realizm (sceny rodzajowe, pejzaż, portret), wyraźne są tendencje do utworzenia narodowej szkoły malarskiej (G. Schweiving, S. Gudmundsson, T.B. Thorláksson, A. Jónsson, J. Stefánsson). Od pocz. XX w. ma miejsce intensywny rozwój architektury, zwł. mieszkaniowej, obok tradycyjnych pojawiają się obiekty modernistyczne (R. Ólafsson), w połowie XX w. na uwagę zasługuje działalność G. Samuelssona. W malarstwie XX w. obok nurtu realistycznego pojawia się symbolizm, później surrealizm i abstrakcjonizm; rzeźbę XX w. reprezentują E. Jónsson i S. Ólafsson.
- członka symbolika, w języku potocznym istnieje...
- WIELKA BRYTANIA, Zjednoczone Królestwo...