wyroby ceramiczne z kaolinu, skaleni i krzemionki z rozmaitymi dodatkami, dwu- lub wielokrotnie wypalane, szkliwione lub nie (biskwit), przeświecające, nieprzepuszczalne dla wody, gazów, wytrzymałe mechanicznie, o właściwościach dielektrycznych; z masy porcelanowej wytwarza się przedmioty artystyczne, naczynia, izolatory elektr.; p. wynaleziono w Chinach w okresie dyn. Tang (618-903); w Europie p. wynaleziono 1709, gł. ośr. była Miśnia; początkowo wzorowano się na p. chińskiej (kształty, zdobienie); znane były wyroby p. z manufaktur franc. (np. Svres) i ang.; w Polsce pierwszą fabrykę porcelany zał. 1789 Józef Czartoryski w Korcu na Wołyniu, 1805 fabryka w Baranówce nad Słuczą, 1809 Jacek Małachowski zał. fabrykę w Ćmielowie (początkowo fajansu).
ESTE, POT-POURRI, ULTRADŹWIĘKOWA OBRÓBKA, KAOLIN, ETAŻERKA, BAUMÉ Antoine, KALKOMANIA, EN CAMAEU, EPIDIAN, ZŁOTO
- MIŚNIEŃSKA PORCELANA, saska porcelana
- SASKA PORCELANA, .
- CHANTILLY PORCELANA, wyroby z porcelany miękkiej...