Reklama

WENECKIE SZKŁO

wyroby szklane wytwarzane od XIII w. na wyspie Murano k. Wenecji, dokąd przeniesiono huty weneckie w obawie przed możliwością spowodowania w mieście pożaru; technologia wyrobu szkła była chroniona tajemnicą; czł. cechu szklarskiego stanowili uprzywilejowaną grupę; przez stulecia Murano było czołowym ośr. szklarskim w Europie, największy rozwój produkcji w. sz. przypada na XV - połowa XVIII w., co wiązało się z okresem świetności Wenecji; naczynia (zwł. kieliszki i puchary), świeczniki, lustra, przedmioty dekoracyjne wyrabiano w Murano ze szkła sodowego, którego niski stopień topliwości i długi okres krzepnięcia umożliwiał formowanie przedmiotów o bogatych kształtach; osiągnięto umiejętność oczyszczania surowca i produkcji całkowicie bezbarwnego szkła (zw. cristallo), na wysokim poziomie stała technika wydmuchiwania, odlewania, barwienia i zdobienia wyrobów, odznaczały się one finezją formy i bogactwem kolorystycznym; do najbardziej charakterystycznych należały wyroby ze szkła mlecznego, agatowego, lodowego, zdobione emalią i wzorami kwiatowymi; w XVIII w. rozwinęła się produkcja luster bogato zdobionych szlifem i grawerunkiem oraz świeczników. Dawne tradycje są nadal kultywowane; współcześni artyści produkują szkła wzorowane na dawnych, weneckich oraz o formach zgodnych z nowoczesnym poczuciem piękna.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama