rodzina hiszp. architektów i rzeźbiarzy, reprezentantów hiszp. baroku, działających pod koniec XVII i w 1. poł. XVIII w. w Madrycie, Salamance i Valladolid. JOSÉ SIMÓN (?-1679) - architekt, twórca ołtarza w kośc. szpitala Montserrat w Madrycie; stał się on prototypem wielu ołtarzy wznoszonych potem przez jego synów. ALBERTO (1676-1750), syn José-Simóna, architekt; gł. dzieła: fasada katedry w Valladolid, kościół w Orgaz, kościół S. Sebastián i zabudowa Plaza Mayor w Salamance (najokazalszego placu w Hiszpanii), kierował też budową katedry w tym mieście. JOAQÚIN (1674-1724), syn José Simóna, architekt, projektował wraz z braćmi ołtarze w kościołach Salamanki, od 1714 kierował budową katedry w tym mieście. JOSÉ BENITO (1665-1723), syn José Simóna, architekt i rzeźbiarz, najwybitniejszy przedstawiciel rodziny, gł. dzieła: wielki ołtarz w kośc. S. Esteban w Salamance i kierownictwo budowy katedry tamże (od 1690), w Madrycie - kośc. S. Sebastián, S. Tomás, pałac Goyeneches (obecnie Akad. Sztuk Pięknych), urbanistyczny projekt m. Nuevo Baztán z pałacem i kościołem, także wiele ołtarzy w kościołach Madrytu i innych miast; łączył formy wł. baroku z tradycyjnymi formami arch. hiszpańskiej, stworzył styl nazwany churrigueryzmem, podjęty także w twórczości jego braci.
- PLAZA MAYOR, centralny plac , uchodzący...
- BAROKU SZTUKA, styl zrodzony we (w...