Edward (1879-1941)
jeden z najwybitniejszych rzeźbiarzy polskich 1. połowy XX w.; studia w Wiedniu i Paryżu; od 1903 regularnie wystawiał swe prace na paryskich Salonach, 1921 współzał. ugrupowania Rytm, prof. ASP w Krakowie; pierwsze prace w duchu dekadenckiego symbolizmu (Przeznaczenie), nieco późniejsze, pod wpływem A. Rodina, to rzeźby jakby niedokończone - postacie wyłaniające się z bloku marmuru; od ok. 1908 prace inspirowane sztuką klasyczną (Przebudzenie, Ewa - dwie wersje: dla warszawskiego Parku Ujazdowskiego i paryskiego parku Trocadéro, Walka, Nike polska); twórca Pomnika lotnika w Warszawie, zgodnego z założeniami Rytmu, o rytmicznych podziałach strukturalnych bryły, także rzeźb nagrobkowych (Umierający wojownik na grobie J. Opielińskiego-Zdanowicza na Powązkach w Warszawie), portretów rzeźbiarskich (J. Piłsudskiego, G. Narutowicza).