teatr w Krakowie, jeden z najstarszych w Polsce, otwarty z inicjatywy J. Kluszewskiego; budynek wniesiono 1799, ob. po licznych przebudowach, mieści scenę główną (poza nią S.T. dysponuje dwiema mniejszymi); początkowo zatrudniano trupy niem.; 1865-85 za dyr. A. Skorupki i S. Koźmiana wysoki poziom artystyczny, interesujące realizacje spektakli z kręgu tzw. szkoły krakowskiej; 1894-1943 przerwa w teatralnym użytkowaniu budynku; wznowił działalność po II woj. świat.; 1946-54 połączony z Teatrem im. J. Słowackiego; od 1956 ob. nazwa; dyrektorzy: A. Pronaszko, W. Krzemiński, Z. Hübner, J.P. Gawlik, S. Radwan, T. Bradecki, J. Bińczycki, K. Meissner, J. Koening, M. Grabowski; w latach 70. zrealizowano historyczne spektakle Dziadów A. Mickiewicza i Wyzwolenia S. Wyspiańskiego (reż. K. Swinarski), Nocy listopadowej S. Wyspiańskiego, Biesów F. Dostojewskiego (reż. A. Wajda); późniejsze realizacje dramatów klasycznych i współczesnych w reżyserii m.in. J. Jarockiego, J. Grzegorzewskiego; 1993 uzyskał status sceny narodowej (2001 także w nazwie); 1997 znaczna część zespołu aktorskiego związała się z Teatrem Narodowym w Warszawie.
FABISIAK Kazimierz, SZCZEPKOWSKI, TRELA, JAROCKI, LUPA Krystian, TEATR STARY, PSZONIAK, SADECKI, SENIUK, SKARŻYŃSKI