(paryska)
miesięcznik lit.- -społ. z podtytułem "Szkice - Opowiadania - Sprawozdania", wydawany przez emigracyjny Instytut Literacki początkowo w Rzymie (1947), później w Paryżu (od 1948), założony przez G. Herlinga-Grudzińskiego i J. Giedroycia, który został red. naczelnym. Obszar zainteresowań "K." dotyczy spraw lit. pięknej, kultury pol. i obcej, najnowszej historii; do dziś stanowi trybunę niezależnej myśli, współpracowali z nią pisarze pol. mieszkający w kraju i na obczyźnie. W serii wydawniczej Biblioteka "Kultury" ukazało się ponad 1000 tomów, utworzono podserie Dokumenty, Archiwum Rewolucji, Bez cenzury, od 1962 wyd. kwartalnik "Zeszyty Historyczne". Od 1954 r. przyznawana jest nagroda lit. "K". Początkowo drukowano poezję, m.in. Cz. Miłosza, K. Wierzyńskiego, M. Czuchnowskiego, J. Łobodowskiego; w l. 60. i 70. prozę emigrantów marcowych, m.in. H. Grynberga, później S. Barańczaka, A. Zagajewskiego, R. Krynickiego. W kręgu zainteresowania "K." są też dzienniki i eseistyka, m.in. Stempowskiego, Gombrowicza, Wata, Hłaski, Mackiewicza, Czapskich, Tyrmanda, Mrożka. Do zespołu red. należeli m.in. Z. i Z. Hertzowie, M. i J. Czapscy, G. Herling-Grudziński, J. Stempowski, K. Jeleński, J. Mieroszewski.