(1859-1939)
magazyn wyd. w Warszawie, I pismo z kolorowymi reprodukcjami. W sporze pozytywistów z romantykami reprezentowało "starych". Próbowało połączyć kult narod. tradycji (wiedza o dziejach pol. kultury, obyczaju, pamięć o narod. pamiątkach) z akceptacją postępu technicznego i oświaty. Świadomie zachowywało neutralność polit. - zwł. w czasie powstania styczniowego. "T. I." był najpopularniejszym magazynem w Polsce (w r. 1871 miał nakł. 4 tys., w 96 r. - 11 tys.). Szczególną rolę odegrał w zaborze pruskim, gdzie zastępował podręcznik historii i jęz. pol. Z biegiem czasu poszerzał zakres tematyki współcz. Od początku miał bogaty dział lit. (najlepszy w l. 1898-1907 pod red. I. Matuszewskiego). Z pismem współpracowali m.in. J. I. Kraszewski, T. T. Jeż, N. Żmichowska, E. Orzeszkowa, H. Sienkiewicz (drukował tu Trylogię), A. Świętochowski, M. Konopnicka, W. Reymont, K. Tetmajer, S. Żeromski, T. Miciński, S. Przybyszewski, S. Wyspiański, M. Dąbrowska, J. Iwaszkiewicz, M. Jastrun, K. Makuszyński, Z. Nałkowska, W. Gombrowicz, B. Schulz, J. Tuwim, M. Wańkowicz, S. I. Witkiewicz. Nakładem "T. I." ukazały się Pisma H. Sienkiewicza (t. 1-81, 1889-1906) i Pisma W. Reymonta (t. 1-48, 1930-34).
- TYGODNIK ILUSTROWANY, magazyn poświęcony...
- life is brutal, [ wymawiaj lajf ys brutal]...
- mucha, „osoba nosząca okulary”...