(1922-23, 1926-27)
najbardziej reprezentatywne pismo międzywojennej awangardy. I seria (6 numerów) była dziełem T. Peipera (przejściowy współudział futurystów). Znaczący tytuł ujawniał intencje twórców pisma: miało być zwrotem w sztuce, "wszyć człowieka w nerw teraźniejszości". Peiper umieścił w "Z." swoje najważniejsze prace teoretyczne: Miasto. Masa. Maszyna i Metafora rzeczywistości. Drukował liczne przekłady lit. wł., franc., ros. oraz reprodukcje dzieł malarzy kubistów i formistów. W l. 1923-25 wokół pisma skonsolidowała się grupa, tzw. awangarda krakowska. II seria (też 6 numerów) była jej dziełem. Nosiła podtytuł "Miesięcznik". Otworzyła łamy wszystkim twórcom awangard. - współpracowali z nią m.in. Witkacy i W. Strzemiński. Umieszczenie w piśmie programowego artykułu J. Przybosia Chamuły poezji (atak m.in. na J. Kasprowicza) stało się przyczyną bojkotu pisma, a co za tym idzie - trudności finansowych, pogłębionych rozdźwiękiem wewnątrz zespołu red. Efektem było zamknięcie pisma w VI 1927 r.