Reklama

Albertus

bohater komicznych i satyr. dialogów typowych dla lit. sowizdrzalskiej; parodia plebańskiego żołnierza stała się rodzajem rozprawy z mitami kultury rycersko-ziemiańskiej. Wiejski pleban zobowiązany rozporządzeniem z 1589 r. do wystawiania żołnierzy na wojnę wyposażał swego delegata w tandetny rynsztunek, a ten z kolei bardziej interesował się jadłem i napitkiem niżeli wojną. Postać klechy A. była wyrazem toczonych w XVII w. polit. sporów o skuteczność udziału duchowieństwa w obronie państwa, pozwalała ośmieszać pozory, krytykować głupotę i nadużycia. Popularne utwory tego nurtu to m.in. Wyprawa plebańska (1590), Rozmowy Plebana z Panem o wojnie na czasy teraźniejsze (1594), Albertus z wojny (1596).

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama