(1780)
poemat heroikomiczny I. Krasickiego. Powstała jako reakcja na ataki po opublikowaniu Monachomachii. Jest palinodią (forma satyry znana ze staroż., pseudoodwołanie) w rzeczywistości zaostrzającą krytykę. Ma tyle samo pieśni i oktaw, co Monachomachia, tych samych bohaterów i podobny pomysł kompozycyjny: Jędza Niezgody podrzuca mnichom Monachomachię. W 5 pieśniach zakonnicy z oburzeniem dyskutują nad nią, domagają się zemsty na autorze. Podobnie jak poprzedni poemat A. kończy się opisem dzbana. Tym razem z kielicha wyłania się Prawda, reprezentująca sąd autora. Swoją przemowę kończy dystychem: "Jeżeli potwarz, sama pełznąć zwykła; / Jeżeli prawda, poprawcie się!…"
- palinodia, (gr. palinoidia = pieśń...
- poemat heroikomiczny, parodia eposu bohaterskiego,...
- KRASICKI, Ignacy (1735-1801)