(1918-85)
prozaik, tłumacz. Studiował na UJ (prawo) i w SGH w Warszawie. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 r., potem przedostał się na Węgry, gdzie współpracował z pismem "Wieści z Polski" i wydawnictwem Biblioteka Polska. W 1944 r. aresztowany przez gestapo. Debiutował nowelą Z pamiętnika samotnika (1942) i przekładami lud. pieśni węg. (Seklerskie ballady ludowe, 1943). Po powrocie do Polski tworzył powieści socrealistyczne o tematyce wiejskiej (Ich pierwszy start, 1951; Skalista ubocz, 1952). Kilka utworów poświęcił pol. kurierom na Węgry (m.in. Droga przez Góry, 1956; Trzecia granica, 1973-76). Tematykę psychol. podjął w Maskach i twarzach (1970). Pod pseud. Dominik Damian pisał powieści sensacyjne (m.in. Ruda modelka, 1959; Nieznajomy z baru Calypso, 1960). Dużą popularność zdobył przygodowymi powieściami dla dzieci i młodzieży (m.in. Wakacje z duchami, 1962; Podróż za jeden uśmiech, 1964; Stawiam na Tolka Banana, 1967; Telemach w dżinsach, 1979). Przekonujące kreacje pozytywnych bohaterów, żywa akcja, swobodny, żartobliwy styl to walory prozy B. Często adaptowano ją na potrzeby filmu i telewizji.
- BAHDAJ Adam, (1918-1985)
- ADAM, Pochodzenia można szukać...