(ok. 1495-1575)
poeta, tłumacz, kronikarz. Debiutował Żywotami filozofów (1535, tłum. czes. wersji wyboru G. Burleya), które zawierają urozmaicone fikcją lit. biografie uczonych. Głównym dziełem B. jest Kronika wszytkiego świata (1551), pierwsza pol. historia powszechna od czasów biblijnych po współcz. autora, w której przenikają się wzajemnie historia, fantastyka i fikcja lit. Na pozostałą twórczość B. składają się: moralitet Komedyja Justyna i Konstancjej (1557) - poet. opowieść o zmienności świata i potrzebie ładu moralnego w człowieku; prozaiczny traktat Sprawa rycerska (1569); satyry Sen majowy, Sjem niewieści, Rozmowa nowych proroków, dwu baranów o jednej głowie (wyd. łączne 1566/67) - będące wyrazem patriotycznej troski autora. Istotnym walorem całej twórczości B. jest słownictwo zawierające liczne przykłady ówczesnej mowy potocznej.