Reklama

Biernat z Lublina

(ok. 1465 - po 1529)

poeta-tłumacz, wykształcony ksiądz. Pochodził z rodziny mieszczańskiej. Od 18 roku życia na dworach magnackich. Autor pierwszej (jak sądzono do niedawna) pol. książki drukowanej - modlitewnika Raj duszny (1513). Najważniejszy utwór lit.: Żywot Ezopa Fryga, mędrca obyczajnego i z przypowieściami jego, w którym ustami bohatera głosi pogląd o naturalnej równości wszystkich ludzi. Ezop - na pół legendarny niewolnik z VI w. p.n.e., wyzwolony dzięki mądrości - śmiechem i przewrotnym żartem broni swej duchowej niezależności, kpi z autorytetów i konwenansów. Jego wypowiedzi są dosadne, czasem wulgarne (zgodnie z zasadą, że to, co naturalne, nie jest brzydkie). Wymienione w tytule przypowieści to pierwsze pol. bajki, napisane potocznym językiem i urozmaicone przysłowiami. Swoje poglądy głosił B. z L. także w Dialogu Polinura z Karonem - przekładzie Lukiana poprzez jęz. czes.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama