(ur. 1935)
poeta, prozaik, dramatopisarz, krytyk, publicysta; kierownik lit. zespołów filmowych oraz Teatru Polskiego w Warszawie, dyrektor Instytutu Kultury Polskiej w Londynie, ambasador RP w Irlandii. Ukończył studia polonistyczne na UW i studium filmowe przy Państwowym Instytucie Sztuki, członek redakcji pism społ.-kult. m.in. "Sztandaru Młodych", "Po prostu", "Współczesności". Debiutował tomem wierszy Wigilie wariata (1958), później wydał kolejne zbiory Autoportret z bykiem (1960), Twarz nieodsłonięta (1963), Sztuka stosowana (1966), Mazowsze (1967), Muszla (1968), Piołunie piołunowy (1973), Zwierzątko (1975), A kto cię odda w radość (1980), Sadza (1982), Gołąb pocztowy (1986). B. jest również autorem mikropowieści Studium (1963), Ciotka i Ojciec (1964), Jałowiec (1965) oraz opowiadań Gorzko, gorzko (1965), Drugi niedzielny autobus (1969). Dużą popularność zyskały dramaty poetyckie B., m.in. Rzecz listopadowa (1968), Kurdesz (1969), stylizowany moralitet Życie jawą (1972), dramat Wieczernik (1988), widowisko jasełkowe Po górach, po chmurach (1969), śpiewogra Na szkle malowane (1970), oratorium-opera Zagrajcie nam dzisiaj wszystkie srebrne dzwony (1973) oraz oratorium kolędnicze Kolęda Nocka (1981). W jego dorobku znajdują się również scenariusze filmowe, adaptacje i przekłady. W twórczości poet. i dram. B. nawiązuje do tradycji lud., sięga po stylizację staropol. lub romant., posługuje się dosadnym słownictwem i obrazowaniem, natomiast w prozie bliskiej realizmowi ukazuje obraz współcz. wsi, w tym zależność losów jednostki od uwarunkowań środowiskowych.
- BRYLL Ernest, (ur. 1935)
- Bryll Ernest, (ur. 1935)
- ERNEST, Pochodzenia staroniemieckiego,...