(ur. 1924)
poetka, prozaiczka. Żona M. Jastruna, matka T. Jastruna. Studiowała polonistykę w Łodzi. W l. 1966-72 współred. "Poezji". Współpracowała z "Więzią". Debiutowała w "Kuźnicy"; debiut książkowy: t. wierszy Rozstania (1949). Pierwsze utwory nawiązywały do wojenno-okupacyjnych doświadczeń autorki, w następnych podjęła gł. tematykę osobistą (zwł. miłosną). B. tworzy refleksyjną, kameralną lirykę, bliską poezji M. Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i K. Iłłakowiczówny. Posługuje się krótką formą poet., chętnie sięga po paradoks, antytezę, oksymoron. Swoje wiersze wydała m.in. w tomikach: W podwójnym słońcu (1957), Wstęp do miłości (1962), Światła ziemi (1964), Jutrzejsze śniegi (1969), Planeta-miłość (1975), Jak bajka o wilku (1983). W ostatnich utworach (od Planety-miłości) pojawia się refleksja nad przemijaniem, poczucie zagrożenia. B. jest także autorką opowiadań (zbiory Wszystko zasypie śnieg, 1982; Nie będzie raju, 1990) oraz licznych książek dla dzieci, opisujących zmiany zachodzące w psychice dziecka i przekładających ludyczną funkcję literatury nad dydaktyczną (Drugi Wojtuś, Piotruś pierwszak).
- BUCZKÓWNA Mieczysława, (ur. 1924)
- Buczkówna Mieczysława, (ur. 1924)
- MIECZYSŁAWA, Żeńska forma imienia...