(wyd. 1880)
programowy wiersz A. Asnyka, skierowany do pokolenia pozytywistów, akceptujący ich ideały. Poeta wierzy, że nauka otwiera przed człowiekiem nowe horyzonty, doskonali go duchowo. Choć burzy niektóre legendy, nie odbiera ludziom ideałów. Asnyk wie, że odrzucenie ideałów poprzednich pokoleń i dążenie do nowych celów jest naturalnym procesem. Zachęca pozytywistów, by wiedzę wykorzystali dla teraźniejszości i przyszłości. Równocześnie apeluje o szacunek dla przekonań romantyków - są wciąż ważne i święte dla wielu ludzi. Rozumie, że ideały pozytywistów także przeminą, dlatego nawołuje do mądrego pogodzenia się obu pokoleń. D. m. często jest nazywany pozytywist. Odą do młodości.
- LEGION MŁODYCH, właśc. Związek Pracy...
- WALKA MŁODYCH, tygodnik dla młodzieży,...
- SZTANDAR MŁODYCH, ogólnopolski dziennik...