wiersz E. Lipskiej z t. Dom spokojnej młodości (1979). Utwór paraboliczny w konwencji baśni. Poetka demaskuje polit. rzeczywistość pozornej demokracji, prowadząc grę z językiem: udosłownia idiomy ("ujmujący uśmiech", "chwycić za serce"), wykorzystuje paradoksy ("obowiązkowy język / okazał się jego własnym"), frazeologizmy ukształtowane w absurdalnej rzeczywistości ("dodatkowe punkty za pochodzenie"), ironiczne zestawienia ("pewna ilość królów / i jeden kandydat na króla"). Tworzy satyr. obraz totalitarnego państwa, w którym naród został ubezwłasnowolniony (uprzedmiotowiony).
- EGZAMIN DOJRZAŁOŚCI,
- koszmar sierpniowego lata, ‘egzamin komisyjny’‘egzamin...
- MATURA, egzamin dojrzałości...