(ur. 1924)
poeta, prozaik, tłumacz. Przez całe życie związany z Warszawą. Żołnierz AK, uczestnik powstania warszawskiego - po jego upadku więziony w obozach hitlerowskich. Po wojnie studiował filozofię i socjologię na UW. Debiutował tomem wierszy Ołowiani żołnierze (1948), potem wydał m.in. t. Zwierzenia (1952), Po polsku (1955), Moje strony świata (1957), Amulety i definicje (1960), Ptak poza ptakiem (1968), Gryps (1979), Śmierć jednorożca (1981). W wierszach chętnie posługuje się paradoksem, kontrastem, groteską. Łączy elementy poezji awangardowej (poetyka snu, eliptyczność wypowiedzi) z fascynacją tym, co egzotyczne (motywy indonezyjskie, hiszp., żyd., kultura Cyganów, pol. folklor). Szczególnie interesuje go kultura Cyganów. W l. 1948-49 wędrował z taborem, w 1949 r. został członkiem ang. Gypsy Lore Society. W studium Cyganie na polskich drogach (1953) uświadamiał istnienie wzajemnej obcości dwóch sąsiadujących ze sobą kultur. F. opracował także antologię baśni cygańskich Gałązka z drzewa słońca (1961), przetłumaczył i wydał pieśni Papuszy. Ważnym tematem poezji F. jest martyrologia pol. Żydów (Odczytanie popiołów, 1979). Poeta opracował i wydał antologię poezji lud. Żydów pol. Rodzynki z migdałami (1964). Artystą szczególnie bliskim F. był B. Schulz. Poświęcił mu studia: Regiony wielkiej herezji (1967) oraz Okolice sklepów cynamonowych (1986), wydał korespondencję (Księga listów, 1975). Jest autorem utworów prozą: Czekanie na sen psa (1970), Wspomnienia starowarszawskie (1959), Demony cudzego strachu (1986), wierszy i baśni dla dzieci oraz tekstów piosenek (m.in. Jadą wozy kolorowe). Za twórczość przekładową (m.in. wiersze F. Garcii Lorki, poet. wersja Księgi tysiąca i jednej nocy, poezja cygańska, żydowska) otrzymał w 1977 r. nagrodę PEN Clubu. Również jego utwory były tłumaczone na wiele języków - w tym tak egzotycznych, jak japoński.
- FICOWSKI Jerzy, (1924-2006)
- Ficowski Jerzy, (ur. 1924)
- JERZY, Pochodzenia łacińskiego,...