(1809-66)
poeta, prozaik, publicysta, tłumacz. W czasie studiów prawniczych na UW zaprzyjaźnił się z Z. Krasińskim; bywał w salonie jego ojca, Wincentego. Uczestniczył w powstaniu listopadowym w korpusie litewskim. W 1833 r. zamieszkał w Aix-en-Provence, gdzie zdobył liczącą się pozycję w środowisku lit. Odnowił przyjaźń z Krasińskim, był wychowawcą jego synów. Tłumaczył na jęz. franc. literaturę pol., m.in. Anhellego J. Słowackiego i Przedświt Z. Krasińskiego. Popularność zdobyły jego liryki związane z powstaniem listopadowym (np. Pieśni pielgrzyma polskiego, 1833) i styczniowym (np. Kilka pieśni dla kraju, 1864). Jako prozaik był autorem m.in. romansu walterscotowskiego Dwaj Śreniawici (1830), Kontuszowych pogadanek i obrazków z szlacheckiego życia (1851) i interesujących Listów z podróży po Włoszech (1853).
- Gaszyński Konstanty, (1809-66)
- Gaszyński Konstanty, (1809-66)
- GASZYŃSKI, Konstanty (1809-66)