(1527-1603)
pisarz, tłumacz, dyplomata. Pochodził z rodziny mieszczańskiej, ale dzięki studiom na Akademii Krakowskiej mógł sprawować liczne urzędy dworskie. Od 1552 r. zatrudniony w kancelarii króla Zygmunta Augusta, odbywał liczne podróże dyplomatyczne. Po ukończeniu studiów w Padwie został sekretarzem, a następnie dozgonnie bibliotekarzem królewskim, znał wielu wybitnych humanistów, przyjaźnił się z J. Kochanowskim. Najwybitniejsze dzieło G. Dworzanin polski (1566) zawiera wzorzec osobowy dworzanina i jest swobodnym przekładem traktatu B. Castiglionego. Przemyślenia polit. i doświadczenia z życia dworskiego zawarł w utworach opubl. już po jego śmierci, Dziejach w Koronie Polskiej (1637), Rozmowach Polaka z Włochem (1616) i Drodze do zupełnej wolności (1650). Był świetnym stylistą, a zainteresowania językowe pozwoliły mu na uczestnictwo w opracowaniu rozprawki o zasadach pisowni pol. Nowy karakter polski (1594). Tłumaczył dzieła Seneki Młodszego, m.in. tragedię Trojanki.
- Górnicki Łukasz, (1527-1603)
- GÓRNICKI, Łukasz (1527-1603)
- GÓRNICKI, Gerard (ur. 1920)