(1901-72)
poeta, komediopisarz, satyryk, autor popularnych tekstów estradowych i piosenek. Przed wojną współpracował z kabaretami lwowskimi (od 1920), był kierownikiem lit. "Qui pro Quo" (1925-31) i "Cyrulika Warszawskiego" (1935-39). W 1939 r. brał udział w kampanii wrześniowej, potem przedostał się do Rumunii. Krótko był żołnierzem Brygady Strzelców Karpackich - zgłosił się do niej z obozu dla internowanych w Acre w Palestynie (oficjalnie: Ośrodek Zapasowy Wojska Pol. na Bliskim Wschodzie), stworzonego przez dowództwo Polskich Sił Zbrojnych dla osób podejrzanych polit. (gorzki wiersz Myśmy się w Mazrze poznali). W Brygadzie włączył się do pracy w czołówce teatr. (napisał hymn Karpacka Brygada). Od 1943 r. mieszkał w Anglii. W 1946 r. założył kabaret "Orzeł Biały", a potem Teatr Hemara. Od 1951 r. współpracował z Rozgłośnią Polską Radia Wolna Europa. Przed wojną wydał 2 zbiory wierszy: Łątki lwowskie (1924) i Koń trojański (1936), komedie Dwaj panowie B. (1929) i Firma (1933) oraz scenariusze filmowe i szopki polit. W 1941 r. wydał pełne goryczy Cztery wiersze, oskarżające pol. wodzów, zwł. Rydza-Śmigłego, o klęskę wrześniową. W Anglii zajął się pisarstwem polit., np. t. Dwie Ziemie Święte (1942) odwołujący się do obiegowych stereotypów patriotycznych, świadczący o umiejętności H. posługiwania się aluzją lit., stylizacją, pastiszem (inwokacja: "O Poezjo, łaskiś pełna…", pogrzeb Piłsudskiego wzorowany na fragmencie Pana Wołodyjowskiego). Wydał zbiory wierszy: Im dalej w las (1963), Wiersze staroświeckie (1971), utwory satyr.: zbiór fraszek polit. i osobistych Marchewka (1942), Adolf Wielki (1943), Satyry polityczne (1947), Siedem lat chudych (1947). Był autorem dramatu Dług honorowy (1944), poematu Lata londyńskie oraz felietonów zebranych w t. Awantury w rodzinie (1967). Przetłum. sonety Szekspira i ody Horacego. W 1991 r. ukazał się wybór wierszy Kiedy znów zakwitną białe bzy.
- Hemar Marian, właśc. Jan M. Hescheles, (1901-72)
- HEMAR, Marian, właśc. Marian...