(1946)
powieść S. Dygata, relacja z pobytu w obozie internowanych cudzoziemców w Konstancy nad Jeziorem Bodeńskim napisana w pierwszej osobie. Narrator-bohater, młody Polak przeżywa bezustanny dramat autokreacji, wyobraźnia dystansuje go wobec rzeczywistości: rozkochuje w sobie Francuzkę Susanne, ale jako cierpiący z ojczyzną nie decyduje się na miłość; myśli o potrzebie walki za ojczyznę, ale z ulgą stwierdza, że ucieczka z obozu jest niemożliwa. Następująca konfrontacja stereotypu myślenia z realiami otaczającej rzeczywistości może dotyczyć czasu wojny, ale może też oznaczać każdy czas w życiu człowieka, gdy podejmuje próbę uwolnienia się z otaczających go konwenansów. Do tak szerokiego rozumienia sensu skłania wypowiedź autora zamieszczona we wstępie do drugiego wydania: "W tym miejscu ograniczenia zdarzeń, w tym szkolnym gmachu zamienionym na miejsce uwięzienia, gdzie płynący potok własnych dziejów został zatrzymany, nie czuje się człowiek czymkolwiek zobowiązany wobec rzeczywistości".
- Bodeńskie, Jezioro, jezioro pochodzenia lodowcowego...
- BODEŃSKIE JEZIORO, Bodensee
- jezioro, łagodne brzegi jeziora,...