(1911-1979)
komediopisarz, satyryk. Studiował matematykę i fizykę na UW. Od 1929 r. współprac. z kabaretami "Mignon", "Małe Qui pro Quo" (kierownik lit. w 1935 r.), "Cyrulik Warszawski". Był założycielem i kierownikiem lit.-artyst. teatru satyryków Syrena w Łodzi (1945-50) i warszawskiego Teatru Satyryków (od 1955). Pisał skecze, monologi, wiersze i piosenki stylizowane na ballady podwórzowe ("Oj niedobrze, Panie Bobrze", 1938) oraz komedie obycz., m.in. Takie czasy (1954), Trzeci dzwonek (1958, ekr. pt. Jutro premiera, 1962), Mąż Fołtasiówny (1960, ekr. pt. Mąż swojej żony, 1961).W 1969 r. napisał razem z żoną S. Grodzieńską Balladę o tamtych dniach - opowieść o l. 1944-45 w Lublinie. Był autorem I pol. musicalu Miss Polonia (1961) i tomu wspomnień Dzieje śmiechu (1959). W ostatnich komediach wykorzystywał osiągnięcia dramatu awangardowego, np. Operacja "Sodoma", czyli Dziewiąty sprawiedliwy (1962), Pamiątkowa fotografia (1969) i Rachunek nieprawdopodobieństwa (1971).