Reklama

kabaret literacki

zapoczątkowany w modernizmie, miejsce spotkań cyganerii artystycznej i improwizowanych spektakli satyr.-rozrywkowych, złożonych z wierszy, piosenek, monologów, pisanych specjalnie dla niego - często przez wybitnych artystów. Najsłynniejszym k. l. był paryski "Chat Noir". Pierwsze k. l. w Polsce to krakowski "Zielony Balonik" (1905-12) i warszawski "Momus" (1908-11). W dwudziestoleciu międzywojennym największą popularnością cieszył się "Qui pro Quo", z którym współpracowali m.in. J. Tuwim, A. Słonimski, M. Hemar. Po II wojnie światowej cechy k. l. przejęły teatrzyki kabaretowe, np. krakowski "Siedem Kotów" (teksty pisał K. I. Gałczyński), k. aktorskie, np. warszawski "Dudek" E. Dziewońskiego i "Pod Egidą" J. Pietrzaka, oraz studenckie, np. gdański "Bim-Bom" (teksty pisał m.in. J. Afanasjew), warszawski "Studencki Teatr Satyryków" oraz krakowska "Piwnica pod Baranami".

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama