(1633-1700)
poeta, historyk, długoletni żołnierz, historiograf króla Jana III Sobieskiego, przedstawiciel tzw. sarmackiego baroku. Jego bogata, barwna i różnorodna tematycznie twórczość obejmuje m.in. zbiór liryk i fraszek Niepróżnujące próżnowanie (1674), zbiór wierszy maryjnych Ogród panieński (1681), cykl poematów Chrystus cierpiący (1681). Swoje zainteresowania hist. czasami Jana Kazimierza i Michała Wiśniowieckiego zawarł w Rocznikach (wyd. łac. cz. 1-3, 1683-98), wyprawę wiedeńską zrelacjonował w Commentarius belli adversus Turcas ad Viennam (1684) oraz w diariuszu Dzieło Boskie, albo Pieśni Wiednia wybawionego (1684). Twórczość K. zamyka poemat o bibl. stylistyce składający się z 36 psalmów Psalmodia polska (1695), który odzwierciedla przekonanie autora o mesjanistycznej roli Polski jako przedmurza chrześcijaństwa.
- Kochowski Wespazjan, (1633-1700)
- WESPAZJAN, Przydomek członków...
- KOCHOWSKI, Wespazjan (1633-1700)...