(ur. 1927)
prozaik, publicysta. Oficer II Armii Wojska Polskiego. Debiutował nowelami socrealistycznymi. Własny styl wypracował w opublikowanych w l. 60. opowiadaniach: Pierożek drewniany (1960), Pogrzeb z gramofonem (1963), Hamletówka (1965). Posługiwał się w nich karykaturą, groteską, paradoksem, elementami makabry. Późniejsze utwory K. zdominowała tematyka wojenno-żołnierska. Najciekawsze to powieści-reportaże Klucz do Berlina (1966, o przełamaniu Wału Pomorskiego) i Cóżeś ty za pani... (1979-84, o walkach Armii "Poznań" we wrześniu 1939). Inne utwory to m.in. nowele: Przeklęte wzgórze 186,0 (1968), Między swastyką a trójzębem (1971), poświęcone lotnikom Jak na niebie, tak i na ziemi (1970).
- JERZY, Pochodzenia łacińskiego,...
- SROKOWSKI, Jerzy (1910-75)
- KOMOROWSKA, Maja (ur. 1937)